Στίχοι-μουσική : Βαγγέλης Αλεξόπουλος
Ο αστροναύτης
φτιάχνω ένα καφέ ο καημένος είμαι αγουροξυπνημένος
που είναι το κράνος και η στολή μου, ποια είναι η αποστολή μου;
χάπια υγρά και πρωτεΐνες, όλα μες στις ζελατίνες
άμα μου έκανες τη χάρη, δε θα έφτανα στο Άρη
μπαίνω μες στην κάψουλα μου, πως χτυπάει η καρδιά μου
Βλέπω από το παραθυράκι , το διαστημοκαραβάκι
πως τραντάζεται και τρέμει, θα φυσάει κάνα μελτέμι
“Κάπταιν” κάποιος μου μιλάει και αντίστροφα μετράει
γεια σας έγνοιες και σκοτούρες, θα σας στείλω χαιρετούρες
γράμματα απ’ την Αφροδίτη, και από το κόκκινο πλανήτη
Ο σφυγμός μου επιστρέφει, βλέπω από ψηλά τα νέφη
στα όρια λογικής και τρέλας, η ομορφιά σου Βόρειο Σέλας
ζω ένα όνειρο στο ξύπνιο, μην καεί πάλι το δείπνο
φίδια ωκεανοί και πάγοι, εκεί είναι η Κοπεγχάγη
Και στο μέσο της αβύσσου, κάποιος με μουντζώνει εξίσου
σχήμα της Πελοποννήσου, φταίει η καταγωγή σου
μου ήρθε μία σκοτοδίνη ανοιχτά απ’ τη Σελήνη
και στη “θάλασσα του ψύχους” 1 άρχισα να ακούω ήχους
πάνω από τη “λίμνη του χρόνου” 2 ήρθε το τέλος του πόνου
δίπλα όπως, λέει και ο χάρτης, είναι ο “κόλπος της αγάπης” 3
Αναρτήσεις
